Betaserc

Lek zalecany w chorobie Menier'a, charakteryzującej się między innymi takimi objawami jak: zawroty głowy, któremu towarzyszą nudności i wymioty, postępująca utrata słuchu, oraz szumy uszne.

Dawkowanie:

Doustnie. Tabletki są podzielne. Dawkę i częstotliwość przyjmowania leku określa lekarz. Poprawę można zaobserwować po kilku tygodniach leczenia. Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia. Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego. Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem. Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta. Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.

Możliwe skutki uboczne:

Rzadko ból głowy, nudności, niestrawność, wysypki skórne, świąd i niekiedy senność. Dolegliwości żołądkowo-jelitowe z reguły ustępują w przypadku podawania leku po posiłku. Występowanie po zastosowaniu leku takich działań niepożądanych jak np. senność, może stwarzać niebezpieczeństwo związane z prowadzeniem pojazdów oraz obsługą maszyn.

Poinformuj lekarza:

Gdy masz nadwrażliwość na betahistynę, zdiagnozowany guz chromochłonny nadnerczy (betahistyna jako syntetyczny analog histaminy może spowodować uwolnienie amin katecholowych z guza i wywołać ciężkie nadciśnienie), astmę oskrzelową. Gdy przyjmujesz leki przeciwhistaminowe (przeciwuczuleniowe), salbutamol. Ponadto należy poinfromować lekarza o wszystkich ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty. Jeśli jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Nie zaleca się stosowania leku u kobiet w ciąży. Betahistyna jest wydzielana do mleka i osiąga zbliżone stężenie do stężenia stwierdzonego w osoczu. Z tego powodu należy unikać stosowania betahistyny u pacjentek karmiących piersią.