Cetrotide

Lek na receptę. Zapobieganie przedwczesnej owulacji u pacjentek poddanych kontrolowanej stymulacji jajników, po której następuje pobranie oocytów i zastosowanie technik wspomaganego rozrodu. W badaniach klinicznych preparat był stosowany z ludzką gonadotropiną menopauzalną (HMG), jednak doświadczenie z rekombinowanym hormonem folikulotropowym (FSH), chociaż jest ograniczone, sugerowało podobną skuteczność.

Działanie

Antagonista hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH). Wiążąc się z receptorami błonowymi komórek przysadki mózgowej cetroreliks konkuruje z endogennymi LHRH. Zależnie od zastosowanej dawki hamuje wydzielanie LH i FSH przez przysadkę mózgową. Początek hamowania występuje natychmiast i utrzymuje się podczas kontynuowania terapii, bez początkowego efektu stymulacji. Cetroreliks opóźnia wyrzut LH, a w konsekwencji owulację. U pacjentek poddanych stymulacji jajników czas działania leku jest zależny od dawki. Oceniono, że po podaniu pojedynczej dawki 3 mg, działanie utrzymywało się co najmniej przez 4 dni; 4. dnia supresja wynosiła około 70%. Powtarzane iniekcje w dawce 0,25 mg co 24 h będą podtrzymywały działanie leku. Efekt działania cetroreliksu jako antagonisty LHRH jest w pełni odwracalny po zakończeniu leczenia. Całkowita biodostępność cetroreliksu po podaniu podskórnym wynosi około 85%. Średni okres półtrwania w końcowej fazie eliminacji po podaniu dożylnym i podskórnym wynosi odpowiednio około 12 h i 30 h. Lek podawany podskórnie w pojedynczych dawkach (0,25-3 mg) oraz podawany codziennie przez ponad 14 dni wykazywał kinetykę liniową.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na octan cetroreliksu, jakiekolwiek strukturalne analogi hormonu uwalniającego gonadotropiny - GnRH, zewnątrzpochodne hormony peptydowe, mannitol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Ciąża i okres karmienia piersią. Kobiety po menopauzie. Pacjentki z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i wątroby.

Działania niepożądane

Często: miejscowe reakcje w miejscu wstrzyknięcia, zazwyczaj łagodne i przemijające (rumień, obrzęk, świąd), łagodny lub umiarkowany zespół nadmiernej stymulacji jajników - OHSS (Ist. lub IIst. wg WHO), którego ryzyko związane jest z procesem stymulacji. Niezbyt często: ciężki OHSS (IIIst. wg WHO), ból głowy, mdłości, ogólnoustrojowe reakcje alergiczne lub rzekomoalergiczne, w tym zagrażająca życiu anafilaksja.

Dawkowanie

Podskórnie, w dolną część ściany jamy brzusznej (miejsce wstrzyknięcia należy codziennie zmieniać). Pierwsze podanie preparatu powinno być wykonane w warunkach umożliwiających natychmiastowe leczenie reakcji alergicznych lub rzekomoalergicznych; zaleca się, aby pacjentka przebywała pod opieką lekarską przez 30 min. Kolejne wstrzyknięcie może być wykonane samodzielnie przez pacjentkę, po odpowiednim poinstruowaniu przez lekarza.
Preparat 0,25 mg: zawartość 1 fiolki (0,25 mg) należy podawać raz dziennie, w odstępach 24-godzinnych, rano lub wieczorem. Podanie poranne: leczenie powinno rozpoczynać się 5. lub 6. dnia stymulacji jajników (96-120 h po rozpoczęciu stymulacji) gonadotropinami otrzymywanymi z moczu lub rekombinowanymi i należy je kontynuować przez okres leczenia gonadotropiną, włącznie z dniem indukcji owulacji. Podanie wieczorne: leczenie należy rozpocząć 5. dnia stymulacji jajników (96-108 h po rozpoczęciu stymulacji) gonadotropinami i kontynuować przez okres leczenia gonadotropiną, aż do wieczora w dniu poprzedzającym dzień indukcji owulacji. Preparat 3 mg: zawartość 1 fiolki (3 mg) należy podać 7. dnia stymulacji jajników (132-144 h po rozpoczęciu stymulacji) przez gonadotropiny; jeśli wzrost pęcherzyków nie pozwala na indukcję owulacji 5. dnia po podaniu preparatu 3 mg, należy dodatkowo zastosować preparat 0,25 mg raz dziennie, zaczynając od 96. h po wstrzyknięciu preparatu 3 mg, aż do dnia indukcji owulacji.

 

Szczegółowe informację znajdują się na ulotce dołączonej do opakowania leku.